Ανέμισμα της στάχτης

Δημιουργός: Μολυβένιος Στρατιώτης, Δημήτρης Χρ. Κεσανλής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάνω το λάθος να σκεφτώ ότι υπάρχεις
κάτω απ' το γυάλινο επιστέγασμα της νιότης
αυτό που έχτισε ο χρόνος ο προδότης
και μας πρόσφερε ως ανέμισμα της στάχτης.

Ποτέ μου δε λογάριασα τα λόγια
τα χάραξα στο εύθραστο κορμί σου
πάντα να λάμπουν , να σου λεν' θυμήσου
τις πράξεις σου που μείναν στα υπόγεια.

Ζωή, που αντανακλούν τα ρείθρα
όταν τα λούζει το αστέρι του Βορρά
και οι σκιες τους αλλάζουν νοερά
νιώθω χαρούμενος που επιτέλους ήρθα.

Θα σε φροντίσω μέχρι που να φύγεις
μέχρι να φτάσεις στον αιώνιο προορισμό
δεν έχω σύμμαχο, το ξέρω, τον καιρό
αλλά τη θέρμη μου δε θα την αποφύγεις.
[I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2012