Για την Κατερίνα - β μέρος

Δημιουργός: iraklisv, ΗΡΑΚΛΗΣ ΒΑΪΤΣΑΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=georgia][color=black]
Σαν να την ακούω
-άσε με ρε φίλε είμαι στις μαύρες μου-
άναβε τσιγάρο κι έσκυβε πάνω απ' γραπτό της
πέταγε τις λέξεις σαν αποσπάσματα εικόνων
σαν μπερδεμένο κουβάρι απ' το μυαλό της
που ήθελε να ξεμπερδέψει
Άνθρωποι, αντικείμενα, ιδέες, μνήμες
υπαρξιακά ερωτήματα του δρόμου
και της ανόθευτης ψυχής της
Ένας σουρεαλιστικός καμβάς συναισθημάτων
που μαρτυρούσε απόδραση
---(25)
----Μια νύχτα λοιπόν...---
κάπου έγραφε
σχεδίαζε να φύγει μακριά απ' τα ηλεκτρόδια
του καθωσπρεπισμού μαζί με τους άλλους
τους σταυρωμένους αγγέλους της
Δεν την εκπαίδευσαν, δεν μπόρεσαν
το πείραμα απέτυχε
χαλασμένη λεν πως ήταν

Το γνώριζε το παιχνίδι

---(27)
Έπρεπε
αν ήθελα ακόμα να σωθώ
αν ήθελα ακόμα να ζήσω
να βρω ένα τρόπο να μοιάζω μ' αυτούς
η κάτι τέλος πάντων
να τους εξευμενίσω ---

Χαλασμένη ήταν για το σύστημα ναι
και η τρέλα της ήταν αυτή που φώτιζε την ελευθεριά της
μια ελευθερία επί της ουσίας και των ουσιών
έτσι ζύγιαζε το βάσανό της

Όμορφη ήταν η θλίψη στο πρόσωπό της
έμοιαζε με πληγωμένο άγγελο
που του έκλεψαν τα φτερά

Σαν αδέσποτο του δρόμου που το ερωτεύεσαι
γι' αυτά τα μάτια της απορίας και της αθωότητας
και μέσα να βράζει η αγάπη

Έγραφε τον καημό της με αίμα και κορδέλες μοβ
μ' ερωτήσεις απαντημένες απ' τη νύχτα
και ήταν ανήσυχη..
πολύ ανήσυχη..

---Εν αρχή ην ο πόνος ---
έλεγε
και σκόρπιζε

Ύστερα ρωτούσε
---(33)
Ποιος είναι ο λόγος της ποίησης
που βγαίνει απ' το ποιώ
και που σημαίνει πράττω
Ζητάω την απάντηση
απ' τους ακινητοποιημένους ---

Και οι διάολοι φέρναν γύρω

Δεν ήταν χθες που έζησες Κατερίνα
ήταν πάντα το τώρα
να μας θυμάσαι που και που

--Είμαι ελεύθερη ελεύθερη ελεύθερη
κι όταν έρθει ο καιρός
που θα κρέμεται στο τσιγκέλι
το πετσί μου σαν τομάρι
απ' τους κρατικούς εκδορείς και τη λογοκρισία
η φαντασία μου θα τρέχει... τρέχει... τρέχει
είμαι φευγάτη από τώρα τρέχει... γειαααα...
[/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2012