Μία βαριά κατάρα

Δημιουργός: Mπουρμάς, Μανούσος Μπουρμάς ®

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα ήθελα να ξέρω για να μην υποφέρω
αν ντρέπεσαι, έστω τώρα, που χει περάσει η ώρα.
Για αυτό που έχεις πράξει κι αυτά που χεις ρημάξει,
αν ντρέπεσαι βρωμιάρη ή αν το χεις για καμάρι.

Σου στέλνω στην καντάρα μία βαριά κατάρα:
στο ψυχομαχητό σου να κάτσει στο λαιμό σου
η μαύρη η ψυχή σου που οικεί μες στο κορμί σου
ζώντα να σε κρατάει, να μην σε παρατάει.

Να στέλνεις να με βρούνε, να θέλεις να βρεθούμε
συγχώρεση να πάρεις για να μπορεί ο Βαρκάρης,
να σε περάσει κάτω στου Αχέροντα τον πάτο,
με τις σκιές να είσαι, πια να μην προσποίησε.

Ψυχή να μη σου βγαίνει, κορμί να μην πεθαίνει
το βάρος ν αποτρέπει να φύγει όσο δεν πρέπει.
Άμα δε `ρθω μπροστά σου να δω στα δάκρυα σου,
πως έχεις μετανιώσει, πως σε βαραίνει η γνώση,
το συκώτι ότι ‘χεις κάνει εμένα από κατράμι,
άδικα κι εσκεμμένα για τον Υιό τον Ένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2013