Ουάν, του, θρι

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρόνια αδιάφορα γεράσαν τη ζωή μου
Όνειρα ξένα που πλαγιάσαμε μαζί
Ξύνει πληγές το παρελθόν κι η ανοχή μου
Παίζει κρυφά μ' ένα παρόν χωρίς ντροπή...

Έλα και πες μου μια φορά γιατί τρομάζεις
Πόσα σημάδια μου ακόμα θα μετράς
Όσα μπορείς, όσα ζητάς κι όσα αλλάζεις
Είναι σκοτάδια που τυφλά θ’ αναζητάς
Έλα και πιες απ’ των ματιών μου την αλμύρα
Έχει ο δρόμος μας ατέλειωτες στροφές
Μείνε απόψε κι ας ξεσπάσει καταιγίδα
Όλα πεθαίνουν στην ζωή μας θες δε θες…

Είναι πιο ψεύτικος ο κόσμος μου, το ξέρω
Όλα γυρίζουν μες το χάος του κορμιού
Κάποιες στιγμές μοιάζει στ’ αλήθεια να σε θέλω
Είναι παράξενος ο φόβος του μυαλού…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2013