λογος ζ

Δημιουργός: dragonmaster

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

την τελευταια κυριακη θυμαμαι
με το γλυκο το καρυδακι μες στο πιατο
την γευση που λιγωνε την γλωσσα
πριν να παμε για σπουδες μακρυα
πριν πεταξουμε για ιδανικα

χωρις ελπιδα απλωσαμε φτερα
για μακρυα απο την στερνα
σαν παπιες που νομισαμε αετοι
πεταξαμε ψηλα στον γαλανο αερα


μα αδικοι οι καιροι
δεν δωσανε στις ελπιδες μας φτερα
δεν ενεδωσαν στα παρακαλια μας για χαρα
και μας τουφεκισαν με την πρωτη λιακτιδα μερας


το παραμυθι μας στα χειλη πιο πικρο
μα ακομα παραπανω θλιβερο στη σκεψη
σπουδες που γινανε χαρτια επανω σε ενα τοιχο
φτερα που γινανε γραμμες σε βιογραφικα διχως αντιτιμο κανενα


σηκωσε λοιπον το κυπελο
και γειρε μου ακομα ενα
απο το γλυκο το λαμβδανο
και σκεπασε ληθη και μενα


το οπιο των γνωστικων
ο πονος των μορφωμενων
οτι τα φτερα εγινανε στολιδια σε καπελο
για δουλεια ψαχνομαστε με περγαμενες σχολων μεγαλες
και ματαια αντιλαμβανομαστε οτι παμε δυο δεκαρες

οι παπιες γινανε ψητες σε ενα πιατο
το συστημα νωθρο νεκρο
βαρελι διχως πατο
και οποιος σηκωσει τα φτερα
τουφεκισμο θα φαει
μα χιλιες φορες απο ψηλα
ο θανατος παρα σκουλικι εις τον αδη

μακαριοι οσων ο νους δεν αντιληφθει
οτι η σκια ετουτη η πλαστη δεν εχει λογο να στεκει
και ακομα απλωνουνς στον ηλιο την αραδα
και ακομα πιστευονε σε ιδανικα
και περπατανε με μια τρυπια δεκαρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2013