«οι Δρομοι»

Δημιουργός: artemis dimitriou, Μαριλένα

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι δρόμοι που χάθηκα,

είναι οι δρόμοι της αγάπης σου.

Δεν θέλω να επιστρέψω

στ’ ατελείωτα δειλινά της μοναξιάς.

Οι δρόμοι που χάθηκα,

δεν ήταν τυχαίοι.

Ήταν για να σε συναντήσω!

Δεν ήταν μάταια τα χρόνια που σε περίμενα.

Ένας δακρύβρεχτος επίλογος,

ενός πεπαλαιωμένου ερωτικού γράμματος,

ήταν το παρελθόν.

Καθώς σκοτείνιαζε γερνούσα,

εκατό χρόνια τη φορά.

Ρωτούσα τα κύματα:

«τι θέλω εδώ;»

Ήταν περίεργο το μουρμουρητό τους.

Δεν καταλάβαινα τότε,

μα κάποια ακαθόριστη φωνή

μου ψιθύριζε πως έπρεπε να περιμένω

κι εγώ περίμενα,

χαζεύοντας τα φωτάκια

στους ατέλειωτους δρόμους

κάτι νύχτες που νόμιζα πως δεν τέλειωναν πουθενά,

κάπου στο βάθος του ορίζοντα

καθρεφτιζόταν μια μορφή

άγνωστη ως τότε για μένα.

Ήταν η δική σου!

Απελπισμένα ούρλιαζε η ψυχή μου

καλώντας σε στο πουθενά.

Νεαρά ζευγάρια περπατούσαν

αγκαλιασμένα στους ανθρωπόβριθους δρόμους

κι ενώ εσύ δεν είχες φανεί ακόμα,

εγώ σιγόψελνα μοιρολόγια

αναζητώντας αχόρταγα την ύπαρξη σου,

ή την ανυπαρξία σου…

ήταν μέχρι που ήλθες.

Ήταν μέχρι να σε ανακαλύψω

και να βγάλω τον εαυτό μου

από τη λάσπη.

Μετά, κατάλαβα

τι ήθελαν να πουν τα κύματα.

Μου ανήγγειλαν τον ερχομό σου!

Τα χάρτινα πουλιά που κάποτε ζωγράφιζα

σε χρωματιστό χαρτί,

ζωντάνεψαν και πέταξαν μακριά.

Τώρα τραγουδούν στους ολάνθιστους κάμπους

της ψυχής μου.

Φυσάει, μα δεν κρυώνω πια.

Με προστατεύει η αγάπη σου.

Γι αυτό χάθηκα.

Για να σε συναντήσω.

Σ’ αγάπω…

[align=center][I][B][align=center][I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2013