Ποιά άθλια ανάγκη μας ενώνει

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρατώντας το σχοινί που με κρατούσε
κρατιόντουσαν κι αυτοί μαζί με μένα
και κάθε που καθένας μας τραβούσε
αγκάθινο γινόταν ματωμένο

Ποιά άθλια ανάγκη μας ενώνει
στο δρόμο που βαδίζετε ανά δύο;
Κι αν είναι η μοναξιά που μας σταυρώνει
ποιός νους ναυσιπλοεί σε τέτοιο πλοίο;

Βυθίστε το λοιπόν να μην υπάρχει
οι θάλασσες γυρεύουν καπετάνιους
ψυχές που τη λαχτάρα τους να άρχει
ταξίδι , κι όχι δέσιμο σε κάβους

Αν θες τη σιγουριά και τη γαλήνη
μακριά απ το λαβύρινθο της γνώσης
υπάρχει και του θανατου η κλίνη
γλυκά στην αγκαλιά του να ενδώσεις

Μ' αν έτοιμος γι αυτό είσαι από χρόνια
το φόβο του, αν άφησες ξωπίσω
να λες σαν Διγενής σε κάποια αλώνια
δεν ζω για να ηττηθώ ή να νικήσω

Οι νίκες και οι ήττες του πολέμου
αν άξια σταθείς σ΄ ότι πιστεύεις
οι μάχες σου, φτερά όμοια τ’ ανέμου
στις πλάτες θα κρατούν να ταξιδεύεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2013