έργο τέχνης

Δημιουργός: Timeless^, Χριστίνα

δε με γνώρισες ποτέ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]πρώτη φορά σ'είδα, θυμάμαι, που περνούσες
λίγο χαμένη, και το βλέμμα αδειανό και απλανές
πάνω στον άσπρο σου λαιμό, οι χάντρες γαλανές
κάποιους γνωστούς χαιρέταγες, και τους χαμογελούσες

τα δυο σου μάτια, πράσινα, γυαλίζανε στο φως
και στ'άσπρο σου πουκάμισο με τ'ανοιχτά κουμπιά
σου έμπλεκε ο αέρας τα κόκκινα μαλλιά
μα δε σου μίλησα ποτέ και έφυγα σκυφτός

από μακριά σε κοίταζα με τέτοιον θαυμασμό
σαν έργο τέχνης από φίνο μάρμαρο λευκό
δε μπορώ να σ'αγγίξω, μοναχά να σε κοιτώ
αφού υπάρχεις, μπορώ κι'από μακριά να σ'αγαπώ

ας είναι... [/align]

12.07.13


Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2013