Στο έπος της ολογύμνου γλαυκής ουρανίας νομης

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Ευελπιστώ να πιστεύω να προσπαθήσετε να μην τελειώσετε στην ευδαιμονία του μυαλού σας.Το αγαλλιασμένο καλοκαίρι της ψυχής μας.Στον χαρμόσυνο ευδοξίας τόπο μας.Υπεροχό σας Απόγευμα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info


Να πιστεύεις,να πιστεύεις
Στου έρωτα τα πιό ενουρανία μενεξεδένια,βαθυστοχάστια μελλισταλάχτια καλοκαίρια!

Και στης αποσαστίσεως,τα πιό ασυγκράτητα χαμογελεία ευτυχισμένα,εσπερινά παλάτια!

Σαν απαρασαλεύεσαι,στο αγαλλιασμένο ευφρόσυνα,αναδρανισμένο ζωγράφισμα σου!

Της αγιασμένης ολογυμνίου,χαριτώνιτης εγκαρδιασμένης πανάγιας προσευχής σου!
------------------------------------------------------------------------------------------
Σαν απαρομοιάζεσαι στην ανταριασμένη θεσπεσία συλλαβή,της ευφραδείας ηδονής σου!

Σαν αμαράσεσαι στην κοσμωδία,των ευδαιμονισμένων γλυκοροδίνων σπαραγμών σου!

Σαν ολοφύρεσαι χαρμόσυνα,στις χαρμωδίες εκστασίες,της γυμνωσύνης συλληψής σου!

Σαν στενάζεις στους απαλυνίους βλαστούς,των μυσταγωγικών αρχαγγελίων ανέμων σου!
-------------------------------------------------------------------------------------------
Σαν θρησκεύεις μυροβολισμένα,στην εκθαμβώτη εκκλησίαση των πανωραίων στεναγμών!

Σαν αιθεροβατείσαι στην εγγυτάτη ομορφιά,των στοργισμένων ευωδίας αστερισμών σου!

Σαν επαφίεσαι στον ουρανοθέν κλώνο,της πρεσβευσίας γητευμένης ομορφοσύνης σου!

Σαν κεχαριτωνείσαι στα δροσοστάλαστα εξέχοντα πέπλα,της ηλιοσταλάχτης συνουσίας σου!
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Σαν απεικονίζεσαι στην αγαλλιασμένη ασμωδία,της γλαυκής γυμνής ουρανίας νομής σου!

Της παρθενίας ουρανίας ανθής,του αρχοντοστολίστου σμαραγδένιου σωματός σου!

Σαν γυμνώνεσαι άπλεστα στο καλλίπνευστο χάρμα,της ευπροσυγορούσας ευτυχίας σου!

Σαν ευσπλαχνίζεσαι στην αρμυρένια αλισάχνη,των κοραλένιων εξαγνισμένων σου βυθών!
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Σαν ηλιοσταλάζω για πάντα στην ουρανία καρπή,του ευαγγελισμένου παραδείσου σου!

Σαν αφοσιώνομαι για πάντα στα πορφυρένια κύματα,της αρχαγγελίας αποπλανησεώς σου!

Σαν καρποφορώ στην ευχαριστηρία θύμιση,της πιό λευκοροδίνης πληγής της ευτυχίας σου!

Των πριγκιπευομένων θελγητοτέρων αναπολών,της αμμωμήτου ευφραδείας διανθίσης σου!






Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2013