αποστολές σε παραλήπτη άγνωστο

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και κατέβαιναν μία πλατιά λεωφόρο, πλήθος κόσμου που όσο και αν κοιτούσες, δεν φαινόταν η αρχή και το τέλος της. Μόνο άνθρωποι, να έρχονται και να χάνονται, απ το πουθενά στο πουθενά. Ακολουθούσαν ο ένας τον άλλο και άρχισαν να συνωστίζονται σε ένα σταθμό, καθένας με διαφορετικό εξοπλισμό στη βαλίτσα του. Με ένα χάρτη στο χέρι να επιλέγουν διαδρομή και στο νου μία εικόνα. Διάλεγαν μέσο και επιβιβάζονταν για το μεγάλο ταξίδι. Άλλοτε με χαμόγελα, άλλοτε με δάκρυα, με τάξη ή σπρωξίματα, αλλά πάντα στριμωγμένοι, βιαστικοί, με μία αγωνία στο βλέμμα, γεμάτη φόβο και πόθο. Ανάμεσα σε αυτούς τους λιγοστούς που υπομονετικά υπόμεναν, κάθε τι, λες και ήξεραν, λες και γνώριζαν, που αν και πονούσαν, παρέμεναν σιωπηλοί με ένα χαμόγελο κατανόησης στα χείλη. Μία γραμμή ατελείωτη.
Ένα τεράστιο ταχυ-δρομείο, γεμάτο φακέλους με ονοματεπώνυμα, με σελίδες πολύχρωμες και ιστορίες κάθε λογής…

αποστολές σε παραλήπτη άγνωστο….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2013