Απόψε…

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόψε ήταν όλα διαφορετικά. Οι δρόμοι που άλλες φορές φυγάδευαν αναίτια όνειρα, απόψε λες και νοιώσανε τύψεις κι η σκιά που άλλοτε έσβηνε δειλά δειλά στο βάθος του δρόμου, εκεί που οι ζωές παραιτούνται, απόψε άρχισε να σχηματίζει ξανά μια εικόνα και να μεγαλώνει στα έκπληκτα μάτια μου.

Με πλησίαζε και προσπαθούσα να διακρίνω το πρόσωπο πίσω από τον τόσο γνωστό βηματισμό και τη σιλουέτα που κάποτε μίσησα. Και όσο πλησίαζε καθώς στο φως από τα μάτια μου αποκαλυπτόταν, αν και κουβαλούσε αυτή τη φορά τον αέρα της άνοιξης , τα ίδια ανέκφραστα μάτια της, κρατούσαν σφραγισμένα τα μυστικά τους και μου θύμισαν την πρώτη φορά, μαζί με τον παγωμένο χειμώνα που έφεραν.

Μα λύγισα και όσο την μίσησα, τόσο αγάπησα τις στιγμές που περάσαμε. Λαχτάρα και φόβος συνάμα, δίχως λογική και αιτία, στριμωγμένες στη καρδιά μου να αλληλοσπαράζονται για τα αμείλικτα μάτια της. Ευχή και απευχή. Ευλογία και κατάρα. Μ αυτή τυλιγμένη στο πέπλο του μυστηρίου, να σουλατσάρει στη ζωή μου.

Απόψε όμως ήταν όλα διαφορετικά. Δεν την πήραν οι δρόμοι. Την έφεραν. Της κράτησα τρυφερά το χέρι και μη μπορώντας να αντισταθώ ή να κάνω διαφορετικά, την αποδέχτηκα στη ζωή μου. Πέρασα ένα όμορφο βράδυ, με την τ ύ χ η μ ο υ να κοιτάζει ανέκφραστη το χαμόγελο στα μάτια μου. Απόψε, που ανταμώσαμε πάλι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2013