που νόμιζα

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νόμιζα πως θα απλωνα το χέρι μου
και θ'αφηνα στα χείλη σου την ηρεμία
με ένα χάδι απαλό το καλοκαίρι μου
τη στάλα της ψυχής μου ευτυχία

Μα για να δώσεις πρέπει να χεις σε πλεόνασμα
κι αυτό που έχω εγώ δεν φτάνει ούτε για μένα
γιατί προσκύνησα του πόνου μου το εικόνισμα
και τα ωραία συναισθήματά μου είναι ξένα

Νόμιζα υπήρχει δρόμος να γυρίσω στην αφετηρία
κι ενώ σιχαίνομαι την ειρωνία ,ειρωνεύομαι τη γη
πως δεν υπάρχει τελικά στο λεξικό μου σημασία
που να μην σπρώχνει μες στο τέλμα τη ζωή

ούτε πως το παθα ...ούτε και πώς θα αλλάξει
δεν είναι ώρα ψυχανάλυσης ...είναι γελοίο
γίνεται άγριος πόλεμος να μην συντάξει
η καρδιά μου με το θάνατο το κρύο αστείο

πώς νιώθω βολικά εκεί που μπαίνω κάθε τόσο και βαθύτερα
πως σκάει σαν το μπαλόνι το χαμόγελο και με φωτίζει
που νόμιζα εξορκίζω το κακό με τα λιβάνια μου ταχύτερα
και τελικά το φέρνω μέσα μου να με γκρεμίζει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2013