Noσταλγοί

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νοσταλγοί ποιητές σε καιρούς νικημένους
κρατά τον πόνο η εποχή και την αλήθεια η λέξη
αυτή η γη μας αγαπά σε καιρούς προδομένους
δανειζόμασταν λέξεις, συγχωρούσαμε εχθρούς
δυνατοί σαν παιδιά του ουρανού οι επαίτες.
Δεμένο μου βασίλειο στις μνήμες και στα δειλινά
συναίσθημα ασυναίσθητο από αθώους φταίχτες
ενώ νικούσα το βοριά λυγούσαμε στις λέξεις
κείνες που πρόφερες μαζί.

Στον δρόμο τον χωμάτινο τα βήματα μου χάνονται
τι κουβαλώ μες την καρδιά και τι βαστώ στην αγκαλιά
ρώτησε τι σου φέρνω.
Για μένα ρώτησε τη γη, αχ ρώτα την πού μένω
γω που νικούσα το βοριά
σε πέτρες κι αγριόχορτα τα βήματά μου σέρνω.
Η γη συγχωρούσε, η ζωή αγαπούσε
κι εμείς λυγίζαμε μαζί στην ίδια πάντα λέξη.

Σ’ ομίχλη και σε θάλασσα είδα την πρώτη την ακτή
κι αυτό που παρασέρνεις, ενώ κοιτούσες καθαρά
τα κύματα σηκώθηκαν κι έτσι σηκώθηκα κι εγώ.
Του Ποσειδώνα πείσματα, μα πες μου τι μου φέρνεις
όσο μακριά μου σεργιανάς τόσο κοντά μου μένεις
μ’ αυτό το αν με προσπερνάς
και με το ναι της γιατρειάς τη γη μου θεραπεύεις.



Θεοδώρα Μονεμβασίτη
8 Φεβρουαρίου 2014

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2014