Αυτό το κρύο βράδυ

Δημιουργός: Κοιτάζω μ(προ)στά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτό το βράδυ είπα να βγω να περπατήσω. Να φύγω τάχα μακριά από τις σκέψεις μου. Ντύθηκα καλά. Φόρεσα πλεκτά χοντρά ρούχα. Να μην επιβαρύνω κι άλλο τα τραύματά μου. Κι άλλα ρούχα. Να με κρύβουν με μια ζεστασιά, με μια θαλπωρή αλλιώτικη. Κάλυψα επιμελώς την κάθε μου επιφύλαξη. Σκέπασα σχεδόν μανιωδώς τα αισθήματά μου.Τί ψύχρα που έχει απόψε. Μόνο στα μάτια μου δεν έβαλα κουκούλα. Μακάρι να μη με πρόδιδαν ποτέ. Στο δρόμο μου συνάντησα παρέες με πολυφορεμένο χαρακτήρα. Ή και χωρίς χαρακτήρα, χωρίς ταυτότητα. Μιλούσαν με φράσεις χιλιοειπωμένες. Ή και χωρίς φράσεις, χωρίς λαλιά. Συνάντησα αδέσποτα σκυλιά κι αδέσποτους ανθρώπους. Στέκονταν σε γνώριμα μέρη. Στη μεγάλη πλατεία. Έξω από το σούπερ μάρκετ. Δίπλα στο απάνθρωπο πλήθος. Συνάντησα κι άλλους πολλούς κι αδιάφορους γνωστούς που ούτε καν τους γνωρίζω. Κι ούτε που θέλω στην ουσία να τους μάθω. Γύρισα στο σπίτι κλειδωμένος και διπλοκλείδωσα τις πόρτες μου. Έφτιαξα ένα ρόφημα παρηγορητικά πικρό. Να μη κάνει αντίθεση με ό,τι κουβαλάω. Τόσο έσω κρύο είχα καιρό να νιώσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2014