Για την Αμμοχωστο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

στο έβγα του ονείρου άκουσα πάλι την ηχώ
απο τη Σαλαμίνα ως την χρυσή ακτή
σα γέλιο του ωραίου μακρυνό
ριγμένο πάνω στην άμμο την ξανθή
με άρωματα των κρίνων
με λάμψη των δαφνών και χρώματα των σκίνων

η μνήμη καίει με τα χρώματα να βάψω
απο τη φτέρνα ως την κορφή το παμπάλαιο σου φώς
φωτιά μες στα σκοτάδια με τ'αρώματα ν'ανάψω
τα φίδια να σαλέψουν βαθύς είν'ο τριγμός
είμαι και υπάρχω Ιούλιος των αδίκων
κι ο Αύγουστος ο αβίωτος όλων των αγροίκων

κρατάω τη φωτιά στη λάμψη σου να φτάσω
στη μόνη ακτή του κόσμου πια ξαναγυρίζω
το σύρσιμο στη γής καιρός να ξεκουράσω
με βάμμα του γλαυκού το μέλλον ζωγραφίζω
αχνάρι του θεού στη ψυχή σου χάραξε το χάδι
σε μέ το ματωμένο της φήμης σου σημάδι

τώρα ο κόσμος ο μικρός κι ο όρκος μου το ξέρει
το πώς και το γιατί ,το τραύλισμα,την τύψη
το κύμα που αγριεύει με το πέτρινο του χέρι
το φάρο που φωτίζει την αιώνια μου θλίψη
τώρα απ'τους χρόνους της οργής αρμόζει να περάσω
με δόξα και παράδοξα το συρματόπλεγμα να σπάσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2014