Εκ των υστέρων

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φόρεσες τις γόβες τις ψιλοτάκουνες
απέπνεες σιγουριά πως με μια αδραξιά
θα άγγιζες τον ουρανό.
Όλη η θαλπωρή από το απογευματινό φως
χάϊδευε τις γάμπες, τους μηρούς σου
που ένα μπλε κοντό σορτς άφηνε εκτεθημένα.
Τα μαλλιά σου ένας κόσμος.
Θάλασσες και στεριά μαζί
στεφάνι δόξας στο θεϊκό σου πρόσωπο.

Έκανες το δρόμο πασαρέλα.
Με την εξώκοσμη ομορφιά σου
Με το λίκνισμα της περπατισιάς σου.

Φαινόταν πως κάτι έψαχνες
(αυτό που εγώ έχω να σου δώσω)
Κάπου πήγαινες για πρώτη φορά.
(εκεί που επανειλημμένα σε έχω προσκαλέσει)
Κι εγω κάπου εκεί απρόσκλητος, αόρατος...
Έκθαμβος και άναυδος συνάμα
να βλέπω την αγάπη να περνά από μπροστά μου
και να ξανακατεβαίνει στην επόμενη στάση.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2014