Να

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...πόσοι δε χάθηκαν στην έρημο ή μες στο συνωστισμό, στη θάλασσα ή σε κάποια άκρη της γης / κι άλλοι που χάθηκαν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και δεν τους αναζήτησε κανείς...(Τάσος Λειβαδίτης)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να


Μπορώ να γράψω
Εύκολο είναι
Να
Παίρνεις το μολύβι και ακουμπάς το χαρτί
Ή τη μνήμη
Ή τη στιγμή ακριβώς πριν τη μνήμη
Τη στιγμή που όλα είναι αληθινά
Ακόμα και τα ψέματα
Μια τέτοια στιγμή γεννήθηκα
Μόνο που μπερδέψανε το χαρτί με το χάρτη κι έκτοτε τριγυρνάμε
Για μένα λέω – για τους άλλους δεν ξέρω
Μην κοιτάς τον πληθυντικό
Γλυκαίνει το γρέζι αυτός
Θαμπώνει τη βραχνάδα
Έτσι που να μην ξέρεις αν ακούς ή αν βλέπεις
Για μένα λέω πάλι
Μην κοιτάς το δεύτερο πρόσωπο
Καθρεφτάκι του παραμυθιού είναι
Κάθε καινούργιο εαυτό ομορφότερο τον λέει
Μα οι χιονάτες πάντοτε εφευγαν μακριά
Καμιά τους δεν έμεινε να γεράσει και ν’ ασχημίσει μαζί σου
Κι έτσι γέμισες νεκρές μάνες και κακές μητριές


Μπορώ να γράψω
Γράφω ήδη
Να
Μικροί υπηρέτες τα γράμματα για χάρη μου τρέχουν ακούραστα
Τα τριγυρνώ κι εγώ με περισσή αναλγησία από δω κι από κει
Το θύμα γίνεται θύτης
Έτσι δε λένε;
Λόγια, λόγια, λόγια
Λόγια για κάθε εποχή
Για βουνό ή για θάλασσα
Για πρωινό, μεσημεριανό και δείπνο
Τα λόγια τα δικά μου
Τα λόγια τα δικά σου
Τα λόγια των άλλων που κάναμε δικά μας γιατί έτσι
Κι ύστερα τα λόγια της γάτας ή του σκύλου
Εν ανάγκη τα λόγια της θάλασσας ή του θεού
Χειρότερα κι από ζιζάνια τα λόγια μας απλώθηκαν και πνίγουν τη σκέψη


Μπορώ να γράψω
Να
Μα πληθαίνουν μέσα μου οι ώρες που δε θέλω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2014