Νυχτερινό παράπονο

Δημιουργός: onissilos

Για σένα...(όπως και όλα τ' άλλα..)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακόμα μια νυχτιά στέκομαι εδώ
ν' αναπολώ το άγιο σου το σ' αγαπώ
Αυτό που κάποτε χρωμάτιζε τα όνειρα μου
τώρα αγχόνη γίνεται και σφίγγει τη καρδιά μου

Μόνος μιλάω με το τοίχο
μα όσο κ αν προσπαθώ η φωνή δεν έχει ήχο
Αυτή η αντίφαση με καταπνίγει
όπως η μανιασμένη θάλασσα το πλοίο συντρίβει

Που' ναι τα λόγια πόθου σου τα πιο θερμά;
Που με τυλίγαν' όπως κύματα την αμμουδιά
Το παράπονο θέλω ν' αρθρώσω
και τ' ανάστημα να το υψώσω

Όμως ο πόνος πια δεν με αφήνει
η πίκρα απέκτησε γλυκιά σαγήνη
Ευθύς με ξέχασες λοιπόν;
Απ' τη ζωή σου είμαι απών;

Ένας απλός περαστικός;
Ή σύντομος ενθουσιασμός;
Μόνο αν μ' αγάπησες θέλω να ξέρω
για ψεύτικους θεούς να πάψω πια να υποφέρω

Όμως απάντηση εγώ δεν παίρνω
μονάχά στη θύμησή σου επιμένω
Να αποζητώ τη συντροφιά σου
και τη ζεστή, αγαπημένη αγκαλιά σου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2014