Έρωτας

Δημιουργός: velico, Καλλιόπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς να τα βάλεις με τούτο το θηρίο που λέγετε Ερωτας....
Πώς να παλεψεις με τούτο το θηρίο;
Που ναι τα πόδια σου ματωμένα απ τα βράχια
Και το λευκο φουστάνι σου σχισμένο και λερο....
Δεν έχεις άλλη αντοχή.
Δε μένει αλλη επιλογή απ την παραίτηση.
Πώς να τα βάλεις;

Που κατ ευφημισμό και μόνον οι παλιοί
Με να μικρο μωρό το αναπαριστούσαν.

Πανώριος Άγγελος, Αρχαγγελος ορθώνεται, μπροστά σου
Μήτε καλός, μήτε κακός
Μα παντα με αρμάτα ζωσμένος: Πολεμιστής.
Με τη φαρέτρα του γεμάτη πάθη
Και τα φτερά του σαν του Πηγάσου ανοιγμένα να ανοιγοκλείνουν ρυθμικά πάνω στην πλάτη του
Και κατάστηθα να σημαδεύει, χωρίς να ρίχνει, να σε κρατά σε προσμονή
Μια προσμονή που μοιάζει αιώνια

Με το ανάστημά του να σε σκεπάζει, να μη βλέπεις τίποτε άλλο
Να στέκεσαι στον ίσκιο του με το κεφάλι σου σκυμμένο και να προσμενεις την ωρα που θα λαβωθεις...
Να ακούς μονο το θρόισμα απ τις φτερούγες του που σταθερά και ρυθμικά και μονότονα δε σε αφήνουν τίποτε άλλο να αφουγκραστεις.
Να νοιωθεις το φόβο να φτερουγίζει και αυτός μέσα στη σάρκα σου πλασμενη από χώμα και νερό και θεϊκή πνοή.

Τρέμει η ψυχή σου
Τρέμει το σώμα σου
Φοβάσαι να σηκωσεις το κεφάλι τι θα αντικρησεις
Το να χει τούτο το θηρίο στο μυαλό του
Ποιάν έκφραση το ολύμπιο πρόσωπο του έχει πάρει;

Ίσως κοιτά ειρωνικά και σε εμπαιζει που στο θνητό σου σώμα κατοικεί μια αθάνατη ψυχή και δεν ταιριάζουν....
Ίσως να σε λυπάται παλι που μια αθάνατη ψυχή σε σωμα θνητό κατοίκησε
Και ίσως παλι, απο τις μάχες τις πολλές που έχει δώσει
-παντα πολεμιστής-
Να μη νοιώθει πια
Να επιτελεί το έργο του ψυχρά, πειθαρχημένα
Και με ηδονή να παρακολουθεί άλλη μια μάχη
Μιας αθάνατης ψυχής και ενος σαρκινου, θνητού κορμιού.

Πώς να παλεψεις με τούτο το θηρίο....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2014