Η σπηλιά

Δημιουργός: MARGARITA

Καλημέρα φίλοι μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η σπηλιά

Σκιαζόντουσαν να περάσουν από το μονοπάτι απ τη σπηλιά μπροστά.
Τον τάφο του έρωτα. Λέγανε πως ένα ζευγάρι ερωτευμένο εκεί
είχε κρεμαστεί τον περασμένο αιώνα. Σεργιάναγα στη στράτα του εκείνο
το λιόγερμα και είδα μπροστά μου ξαφνικά μία γριά. Σκυφτή γριά.
Κρατούσε μια φωτογραφία, λουλούδια και κεριά.
Τα μάτια της δύο γκρεμοί που σε έριχναν σε μπλε βαθύ και τα μαλλιά της
ξέπλεκα σαν φίδια κοτσιδοπλεγμένα. Που πας γριά την ρώτησα.
Κόρη μου ακολούθα απάντησε με μια φωνή πικρή σαν μοιρολόι άγιας
Παρασκευής. Στο μνήμα τους πηγαίνω. Το βήμα της γοργό. Σαν φθάσαμε
μέχρι την σπηλιά άναψε τα κεριά έβαλε την φωτογραφία στου βράχου
τη σχισμή και τα λουλούδια δίπλα. Και αναθεμάτισε. Καταραμένε δαίμονα
βγαίνεις κάθε φορά την μέρα τούτη και κλέβεις τη ψυχή μου. Τον βλέπεις
κόρη μου αυτόν ήταν ο αδελφός μου. Παληκαρόπουλο σωστό που αγάπησε
μια όμορφη κοπελιά απ άλλη γειτονιά. Μα ο κύρης της δεν ήθελε, δεν νόγαγε
από αγάπη ο δύστυχος. Τα δυο παιδιά κρεμάστηκαν σαν σήμερα ένα χάραμα
αφού γενήκανε αντρόγυνο την ύστατη νυχτιά. Έρχομαι κάθε απόγιομα
και ανάβω ένα κερί να συγχωρθεί. Όμως φαντάσματα κλέβουνε την φωτογραφία
τη μέρα του γενέθλιου σαν τώρα. Χαμογέλασα αχνά και συνέχισα τη στράτα.
Στις τρεις ξημέρωμα πια, πενήντα οκτώ φωτογραφίες μέτρησα μέσα στη σπηλιά.
Αύριο πάλι θα μιλούσαν για την τρελή γριά που χάνει την φωτογραφία του αδελφού
μπρος στη σπηλιά την νύχτα του γενέθλιου. Θα λένε πως είδαν τα στοιχειά.
Και γω θα αναπαυθώ για μια χρονιά με τη φωτογραφία τ΄ αγαπημένου
αγκαλιά μες τη σπηλιά………

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2006