ζώ και σε κοιτάζω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σε μαντεύω στις μυστικές μου ώρες
μες στης καρδιάς μου τις ακραίες μπόρες
και ξενυχτώ ερείπιο της εποχής
μες στα επίγεια καφενεία της απαντοχής

θηρίου έχω σχήμα με χρόνια και με σκόνη
πίνω διπλά πιοτά ,λάβδανο κι αφιόνι
το ανέλπιστο στο όνειρο να ορίσω
δεν είναι κόσμος εδώ ούτε τόπος να ζήσω

μεσουρανώ ανάμεσα σε λύκους
στις ρεμάτιές του άδη γυρεύω συγκατοίκους
πονάω και κλαίω που δεν μπορώ να εννοήσω
την παράνοια απ'την παραίσθηση να ξεχωρίσω

και το νιωθω πως μούσκεμα στα αίματα γερνάω
το σώμα,όσο βλέπω, καταργώ και σπαταλάω
αν είσαι όμως εδώ κοιτάζω και ψηλά
και ψύχραιμα λογίζομαι και γελάω καμμιά φορά

ανθίζουν και τα μαύρα σα λέω τ'όνομά σου
κι όλες τις μάχες τις κερδίζω συντροφιά σου
στις ομορφιές σου είσαι πάλι σου φωνάζω
γίνονται θαύματα και σήμερα που ζώ και σε κοιτάζω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2014