Στην πιο κρυφή αναδυωμένη σου πλάση

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Χαρμιοτάτο πρωινό σε όλους !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν τα θέλω γίνουν νοσταλγικός σκοπός
Και ανέμελα με αθωοσύνη μας γνέφουν…
Στην πιο κρυφή αναδυωμένη σου πλάση !

Τότε ας σκύψει ο αγγογύστος ουρανός….
Να σχίσει τα ευσπλαχνιωμένα φιλιά μας !

Στο μετερίζι των αιωνιών καρπών της γής..
Να κρύψει την μελής απαραμίλλη αγάπη !

Να ανοίξει γοργοπόδαρα ρόδα πορφυρά..
Στο άπλετο της απροσφέγγισης σου χάδι !

Για να πλαστούν τα ονειρεμένα σχίσματα…
Σε άδολη της πνοής συνεσταλμένη αγάπη !

Για πάντα στις μελιχρές νηφαλιές βλέψεις..
Σαν ιεροφαντώ τα ουρανία περιβόλια σου !

Για πάντα στα μελλισταλάχτια εύηχα ηνία…
Σαν ομνυόμαι στα πέρατα της στέψης σου !

Της πελαγισιού πλεύσης της ευτυχίας σου !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2014