Η νεράιδα κι ο δράκος

Δημιουργός: evili68, Λιάκου Εύη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια φορά μάτια μου κι ένα καιρό
Νεράιδα αγάπησα και ξωτικό
Στον ήλιο χόρευε, σ’ αετού φτερό
Κι αγγέλου έδινε να πιει νερό

Φύκια στα πόδια της, ξανθά μαλλιά
Στην πλάτη φύτρωναν χρυσά φτερά
Να ‘μουν ο κόσμος της για μια φορά
Του ονείρου σύνορο να περπατά

Μ’ είδε και γέλασε κι εγώ ριγώ
Θέλω απ’ τα χείλη της νερό να πιω
Χρώμα απ’ τα μάτια της να ζαλιστώ
Για αγάπη μάτια μου κι εγώ διψώ

Τα χέρια μου άπλωσα να ζεσταθεί
Τον ήλιο αγκάλιασα και τη βροχή
Μα ήταν τα νύχια μου γαμψά πολύ
Και τη ματώσανε κι αιμορραγεί

Σκύβω και τη φιλώ να μην πονά
Κεντώ το στόμα της με δυό φιλιά
Λάβα η ανάσα μου μα και φωτιά
Κι έκαψε μάτια μου χρυσά φτερά

Τα μάτια μου έκλαψαν δάκρυ καυτό
Κι εκείνη έπνιξαν, μα το θεό
Έσβησε το όνειρο, μαζί κι εγώ
Μ’ άφησε έρημο και μοναχό

Ξύπνα φεγγάρι μου, μην κοιμηθείς
Τον κόσμο που έφεξε ξύπνα να δεις
Πάρε απ’ τα χείλη μου νερό να πεις
Του ονείρου σύνορο για να πιαστείς

Πόσο κουράστηκα να καρτερώ
Κι αγάπης όνειρο να κυνηγώ
Για πάντα κάντε με να κοιμηθώ
Στ όνειρο μάτια μου να τήνε δω

Τα χρόνια πέρασαν από καιρό
Κλείδωσε ο κόσμος μου, μαζί κι εγώ
Γραφτό δεν ήτανε ν’ αγαπηθώ
Νεράιδα εκείνη ‘ναι, δράκος εγώ


Ιούνιος 2014

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2014