τις ώρες μου υπέροχα νυχτώνω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ο πόνος απλώνεται χαράματα
όταν το διψασμένο του άλογο ζυγώνει
κι εκείνος με κοιτάει κατάματα
και κάθε φαντασίωσή μου τη ξυλώνει

λευκά σημάδια έχει η ταραχή
και μένει άφωνος ο πανικός
ο χρόνος πια με σκουληκιάζει στη σιωπή
και με το μαύρο ντύνομαι αμνός

μαχαίρι φανερώνω και νυχοπατώ
και λέω όχι ακόμα δεν θα τον σκοτώσω
πιότερο πρέπει για να λυτρωθώ
βαθιά στη θέλησή του να το χώσω

χλωμός απο τον κόπο και τον ιδρώτα
ώρα τα μελλούμενά μου να σκεφτώ
δεν ταξιδεύω αμέριμνος όπως παλιά και πρώτα
μα ούτε και θάμαι σίγουρος, φρονώ

με το ζόρι τα δάκρυα ματαιώνω
και βγαίνω στους ίσκιους του καθαρού αέρα
τις ώρες μου υπέροχα νυχτώνω
και περιμένω να χάραξει η καινούργια μέρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2015