Χαριτωμένα βέβαια

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σοβαρά μιλάμε τώρα
γέλωτας με πιάνει
είκοσι χρόνια σκάβω
με τα νύχια τη ζωή
και κεί που γίνεται σκοτάδι
και γυαλίζει μου η πληγή
επιστρέφω τη δικαιοσύνη
που μου έχει αποδοθεί

Χαριτωμένα βέβαια τραγουδιστά
και όχι αλαλάζοντας ή νυσταλέα
παράλληλα φουσκώνοντας τα γεμιστά
με ρύζι σπυρωτό με παραλίμνια θέα

-Φοβάσαι;όχι βέβαια ..τι έχω να χαθεί
-λυπάσαι;λυπάμαι για τα συναισθήματα μου
μα για σένα πιο πολύ
-θα πάρεις φόρα να αποδείξεις -λέγε μας-
τις σταθερές αξίες;
-άλλο δεν είχα τίποτα να κάνω ωραιότερο
για τις κηδείες...

Σοβαρά μιλάμε τώρα
της καλδάρας μου το γάλα
το τσίγκινό τους σωβρακάκι
που τους κράταγε τη σπάλα
ούτε το χώρεσε
ούτε θα το χωρέσει εις αεί
επιστρέφω τη δικαιοσύνη
που μου έχει αποδοθεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2015