Πες μου, αδερφέ μου

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/manolhs_anagnwstakhs_poems.htm#Η_ΑΓΑΠΗ_ΕΙΝΑΙ_Ο_ΦΟΒΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αφού απόκαμε ο αέρας των θαυμάτων
και των πνευμάτων νηνεμία επικρατεί
πες μου, αδερφέ μου, πού θα γείρει το πανί,
και ποια σκιά θα γίνει λίκνο των σωμάτων,
που άχρηστα κείτονται χωρίς μια προσμονή;

Αφού η οργή κατασπαράζει τις αλήθειες
και τη σωρό τους η μιζέρια ξενυχτά,
η άγνοιά μας, σαν τσακάλι που αλυχτά,
αποζητά μισολυπόθυμες συνήθειες,
που μας αφήσαν σε σχεδία στ' ανοιχτά...

...πες μου, αδερφέ μου, ποιο τοτέμ να προσκυνήσω,
σε ποια πηγή συχωρεμού να ξεπλυθώ,
ποιους πεθαμένους ποιητές να υποδυθώ
και τα παιδιά μου το πρωί πώς ν' αντικρίσω,
δίχως να μπω στον πειρασμό να υποκριθώ..;

Να υποκριθώ ότι τον δρόμο μου ορίζω,
ότι τους δράκους θα νικήσω όλης της γης,
πως το παρόν είναι ένας χρόνος αμιγής
και εσύ, αδερφέ μου, λεπτοδείκτης που γυρίζω,
σαν ζαβολίαρικο παιδί, κάθε που αργείς...

Απ' τη σοφία σου δυο στάλες μόνο ήπια,
Βιβλίο ο κόσμος... μα η ανάγνωσή μας τρύπια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2015