καταθληπτικες παραισθήσεις

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

το κενό και το πλήρες μου ατέλειωτο στο μισό
η μόνη του αξία κάτι παράξενο και πονηρό
τότε γίνονται όλα διάφανα κι ως το βάθος ξεχωρίζουν
τα ποντίκια που ατάραχα πλάι μου βαδίζουν
οι πιο μικρές αράχνες πίσω σαλεύοντας αργά
τα δυό πεντάποδα σκουλίκια στο άνοιγμα μακρυά
και το άγαλμα έξω στον κήπο παράφορα ωχρό
συμβιβασμένο με τον κήπο και τον αμείλιχτο καιρό.
Δεν εξοργίζομαι αφήνομαι απέναντι στα χίλια μάτια
και στα βλέματα που στέκουν πάνω σε πήλινα παλάτια
ποιος ξέρει ίσως μου χρειάζονται ακόμα
δεν μπορώ πάντα νάμαι κάατω απο το χώμα
αναστημένος και τόσο ααόριστος μαζί
με όλο μου το θάνατο και τη ζωή
σταματημένος και κινούμενος στο μεγάλο μου θυμό
κι οπλισμένος μ'ένα με θώρακα σκληρό λεπιδωτό
δεν έχω κάτι που φαίνεται να κρύψω
στα καλούπια μου εντός να χύσω αυτό το γύψο
σε τελειοποιημένα αντίτυπα να ξαναπλάσω τη μορφή
λίγο πιο υγρή λίγο πιο σκούρα νάναι η καινούργια μου αρχή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2015