The Doors

Δημιουργός: kostaskoutroulis, Κώστας Κουτρούλης

Αφιερωμένο σε μια κοπέλα που δεν ξαναείδα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες στο σκοτάδι στέκεσαι,
σκέφτεσαι,
ονειρεύεσαι.
Θυμήσου:
τις φορές που πέρασες την πόρτα,
τα βλέμματα που σε παρακολουθούσαν,
σε καλούσαν,
σύντομα,
έκθαμβα,
δειλά,
ερωτικά.
Σκέψου:
πόσες φορές ερωτεύτηκες και ξέχασες,
απόρησες,
ονειροπόλησες,
όπως τώρα και όπως χθες
και έφυγες.
Στάσου,
γιατί τώρα σε κοιτώ.
Κοίτα με,
γιατί τώρα μπορώ να σε δω,
τώρα μπορώ να σ’ ερωτευτώ.
Μην γυρνάς το βλέμμα, θα πω:
«Δεν με νοιάζει», θα ξεχαστώ.
Και αύριο πάλι εδώ,
με το βλέμμα που πια δεν θα το ψάχνω,
δεν θα το αποζητώ,
δεν θα με νοιάζει να το βρω,
θα πιω,
θα ξεχαστώ,
θα ονειρευτώ.
Και σήμερα και αύριο πάλι εδώ,
θα σε προσπερνώ για ένα ποτό,
για ένα αστείο χαζό,
για ένα τραγούδι
from the other side,
the side of darkness,
behind the doors.
Θα θυμάμαι, θα ξεχνώ
και θα κοιμάμαι μόνος πίσω απ’ τα βλέμματα.
Στάσου, κοίτα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2015