Ωραία Κοιμωμένη

Δημιουργός: artista_k

Μ' αυτά και μ' αυτά, ευθυμήσαμε πάλι ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Να τη φλερτάρεις τη ζωή, να την ποθείς σαν ξένος,
οπού θα έρθει το πρωί και νύχτα κουρασμένος,
πρέπει να γίνει αστραπή, πουλί για να πετάξει,
πάνω στης Πίνδου τα βουνά, πίσω να μη κοιτάξει...

Κι αν έρθει μέρα φοβερή, μέρα κατατρεγμένη
και νιώσεις πως την απειλή, αέρας σου την φέρνει,
έχε στο νου σου τρεις κορφές, μια κόρη ερωτευμένη,
που βγάζει η ανάσα της φωτιές και που σε περιμένει...

Σήκω!
Στ' απόσκια και στα χαμηλά, ούτε στιγμή μη μένεις!
Έχει η ζωή μας ξαστεριές, που δεν τις περιμένεις,
που δεν σου μίλησαν γι' αυτές, δεν τόλμησαν οι φίλοι
κάτι βρεγμένες Κυριακές, που πνίγονταν τα χείλη,

από ποτό και δάκρυα, από βροχή και αίμα...
Βάλε τον έρωτα μπροστά και την αγάπη στέμμα,
άσε ανοιγμένα τα κουμπιά, νά 'ναι ελαφριά τα στήθια,
πάτα γερά, στίψε τη γη και βρες τη μόνη αλήθεια!

Μικρή που είναι η ζωή, κι αθάνατη που μένει,
άμα την νιώσεις πάνω σου... Ωραία Κοιμωμένη!




24_11_2015[I][B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2015