~* Αναδυόμενα μεράκια *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Σε γειτονικούς παίζω λοιπόν μεσημβρινούς, ωστόσο εκεί που σταματώ, μια ανάσα να πάρω, αρχίζει το άλλο, του ανοιχτού ορίζοντα, το ιδεατό

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Αναδυόμενα μεράκια *~*
Αγνάντεψα τη στατικότητα στεγνή
την δίχως ενέργεια φαντασίας
στου νου τα περιβόλια, σπαστική
στις κόκκινες ανταυγειες της ουσίας
μια να βουλιάζει, να χάνεται βουβή
και μια να επιπλέει στον αφρό,
ακυβέρνητης σχεδίας.
Μετρώ τα ζύγια της να βρω το κέντρο βάρους
να ορίσω τις ζωτικές της γραμμές
στην έλλειψη της τόλμης και του θάρρους
της φυγόκεντρου, σε απαγορευμένες στιγμές
επαναπροσδιορίζοντας συντεταγμένες
μια και η γη κινείται σε υπερβατικές
~ εχμές ~
στο θείο, στο διαφορετικό, ή στο κατώτερο
ίσως όμως και σε διαολεμένες πνευματικές
~ ιαχές ~
είναι μια θεμιτή αντίληψη της διπολικότητας
που προσπαθώ με βουτιές εσώψυχες,
να εφεύρω.
Σε γειτονικούς παίζω λοιπόν μεσημβρινούς
ωστόσο εκεί που σταματώ, μια ανάσα να πάρω,
αρχίζει το άλλο, του ανοιχτού ορίζοντα
~ το ιδεατό ~
και τρέχω αλαφιασμένος να προλάβω
τη μούσα μου στη πλώρη μου κρατώ
μια βάρκα στη φουρτούνα να σαλπάρω
μ' αναδυόμενα μεράκια απ' το βυθό,
να καλάρω.
Παραμορφωμένα βέλη κατακλύζουν μυριάδες
μηνύματα αρχέγονων μυστηρίων μυσταγωγικών
ανακαλύπτω τη μαγεία των ερώτων σε πλειάδες
τελικά ένα πόρισμα θα βγει ... πως αγαπάω.
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2015