~* Λαμαρίνες βροντοχτυπούν *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Διέκρινα να καπηλεύεσαι με πλάνη τη γειτονιά κι ερειπωμένα φιλιά καταποντίστηκαν, στην κλίνη των αρωματικών εσωρούχων, με αποκόμματα κουπονιών του νεοσυσταθέντος συλλόγου κι ένα νυστέρι παραμονεύει το ερωτικό φεγγάρι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Λαμαρίνες βροντοχτυπούν *~*
Πυρφόρος σθεναρός καβαλάρης
διατρανεύων της αλήθειας το κάλος
και υπερασπιζόμενος συναισθήματα ζωογόνα
βρέθηκα
μέσα στο πάρκινγκ της ακατάλληλης δολιοφθοράς
να βλέπω
γυμνό το άσπρο περιστέρι να πικροφιλά
με θλίψη
τις ροδοκόκκινες ξεψυχισμένες πλέων λαχτάρες
τις κούνιες των ορφανών θηλών που έτρεφαν
το παιδί στ' ανάσκελα πόδια της θερινής
ξεγνοιασιάς
κι ενώ του ισθμού οι ακροβάτες παλεύουν ακόμα
τον μαθηματικό τύπο που μιλά για "τώρα ή ποτέ"
μπροστά στην γαλήνια σελίνια μορφή
της αστραφτερής απόντος.
Διέκρινα να καπηλεύεσαι με πλάνη τη γειτονιά
κι ερειπωμένα φιλιά καταποντίστηκαν
στην κλίνη των αρωματικών εσωρούχων
με αποκόμματα κουπονιών του νεοσυσταθέντος συλλόγου
κι ένα νυστέρι παραμονεύει το ερωτικό φεγγάρι
να τεμαχίζει της αγάπης τα νυχτολούλουδα
να διασκορπίζεται σε πλαστικά ναυάγια διαμελισμένο
στα κοραλλιογενή νησιά, αιμοβόρου ηφαιστείου.
Αποτάξουσα η ενσυναίσθηση των ανυποψίαστων
αμνών
διαφεντεύοντας της φθονερής κομπογιαννίτησας
το νυστέρι
κι έγινε μαύρος ουρανός της ευριπίδειας θάλασσας
διατηρώντας το ρεζιλίκι της, κρυφά στο χέρι
ο Μένιος, της έκανε σινιάλο με τη γλώσσα
ο Νάσος ήθελε να της γλύψει τ' αχαμνά
με τόσους που τριγύριζαν, δεν έβλεπε την ώρα
ποιον να πουλήσει και ποιον να πάρει
στα κρυφά ;
Σαν την πανούργα αλεπού καραδοκούσε
κ' εσείς, θνήσκοντες επιβάτες καλλίγραμμου λεωφορείου
στοιβάζεται την χυδαιότητα κι οι λαμαρίνες βροντοχτυπούν
τις ατέλειες της φθηνής πόρνης συνειδήσεως ..........
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-12-2015