~* Ο φεγγίτης της ζωής *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

διδάσκοντας τον εαυτό μου, μες στα πολύχρωμα μελάνια, γίνομαι παράλληλα και μαθητής δικός σου, στο χρόνο του ενεστώτα και του παρακείμενου τα νάζια, να διαπερνούν τα ηλεκτρόνια μου, στο μυαλό σου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Ο φεγγίτης της ζωής *~*
Στάθηκα σ' ένα ρητό σήμερα
"γηράσκω αεί διδασκόμενος"
στων αντιφάσεων τα τετριμμένα και τα εφήμερα
παρεμπιπτόντως,
στη σφραγίδα του τρόπου της σκέψης
κι είδα τα λόγια τα ψυχρά που ξεστόμισες
με το συναίσθημα να πνίγεις στα "πρέπει".
Για κοίτα ...
την αντίληψη που χάθηκε στο πίσω μέρος
του μυαλού σου
τη γνώση που πάντα προσπαθούσες να δαμάσεις
είναι η αλήθεια που σαν παζλ την έχεις υπνωτίσει
κι όμως συνέχεια στα αζήτητα την γυρεύεις και ψάχνεις
μήπως και βρεις της εξίσωσης τη λύση.
Για κοίτα ...
της απέραντης αγάπης τη δύναμη, μα δεν τολμάς να δεις
ένας προορισμός, που εξακολουθείς να εμποδίζεις
μέσα στη σιωπή που σε τρελαίνει, το σύννεφο της Αυγής
γιατί με νότες σου μιλά στην καρδιά κι εσύ τ' αναχαιτίζεις.
Για κοίτα ...
ωστόσο με τον εαυτό σου φιλονικείς,
ενώ πάντα είναι δικός σου
ίσως κάτι λιγότερο, αλλά και ίσως κάτι περισσότερο,
στα αζύγιστα της ζωής
υπάρχει και αόρατη ζυγαριά, τούτου του κόσμου.
Για κοίτα ...
διδάσκοντας τον εαυτό μου, μες στα πολύχρωμα μελάνια
γίνομαι παράλληλα και μαθητής δικός σου
στο χρόνο του ενεστώτα και του παρακείμενου τα νάζια
να διαπερνούν τα ηλεκτρόνια μου, στο μυαλό σου
παίρνοντας απ' τα μάτια σου τα δαίδαλα σημάδια.
Για κοίτα ...
να απλώσεις το χέρι σου στο πόμολο του φεγγίτη ( μου )
κι άγγιξε, τα κύματα μου να χαϊδέψουν τη πνοή σου
να λάμψουν οι αχτίδες στο "είναι" σου
κι έτσι να μείνει ανοικτός ο φεγγίτης της ζωής, (μου) !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2015