Οι επόμενες μέρες (β μέρος)// Παράνοια έρωτος

Δημιουργός: xristinaP., Χριστίνα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χαρά.
Ξαφνικά όλα καλά.
Καλά περνάω
γι' αυτό ρωτάω:
Μόνη ρωτάω, μόνη απαντάω,
Σ' αγαπάω.
Μπερδεύτηκα,
ερωτεύτηκα,
είναι λάθος.
Μια ζωή ακολουθώ το πάθος
Πάθος να ζήσω, να πετύχω,
Κι αν αστοχήσω;
Θα αποτύχω.
Μα σ' αγαπώ κι είμαι κοντά σου,
σχεδόν ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου.
Μ' αγαπάς; Τι ερώτηση κι αυτή;
Ρητορική!
Η αγάπη μου αρκεί!
Μα πες μου μ'αγαπάς;
Πες μου το μονάχα αν το λες αληθινά.
Αληθινά είναι τα βράδια αυτά,
ή τα σκαρφιζεται ο νους μου;
Αληθινά είναι, σαν τα σημάδια του λαιμού σου.
Και τα αισθήματά μου,
σαν τρεχούμενο νερό
ακολουούν τα βήματά σου.
Μα το αίμα νερό δεν γίνεται,
το νερό γίνεται αίμα;
Κι αν τα αισθήματά μου πληγωθούν,
θα γίνουν κόκκινα για σένα;
Το κόκκινο είναι το αγαπημένο σου χρώμα,
Αμα γίνω κόκκινη θα γίνω αγαπημένη σου;
Μα άμα γίνω κόκκινη θα σε μισώ.
Και δεν το θέλω αυτό.
Μήπως αυτό είναι λίγο εγωιστικό;
Μια στιγμή, κάτι πήγε λάθος.
Δεν εννοούσα αυτό.
Λάθος παράδειγμα αυτό με το νερό.



12/1/2016

Το α' μέρος:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=253060

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2016