Οι τρεις όμορφες Νεράιδες του Χειμώνα

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Οι τρεις όμορφες Νεράιδες του Χειμώνα</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Οι τρεις όμορφες Νεράιδες του Χειμώνα</b><p>Δημιουργός: Elen Louka<p><i> με αφορμή την ανακήρυξη τριων υπεραιωνόβιων ελαιοδέντρων σαν μνημεία φύσης στην Στρογγυλή Κερκύρας ,που συγκαταλέγονται στα 10 αρχαιότερα του κόσμου σύμφωνα με επιστημονικη μετρηση της ηλικίας τους ο ακόλουθος Μύθος δικής μου σύνταξης.</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μύθος<br />
Οι τρεις  όμορφες Νεράιδες του Χειμώνα!<br />
 <br />
<br />
Σύμφωνα με έναν παλιό Μύθο  οι τρεις αυτές  υπεραιωνόβιες  ελιές του Πανοχωριού ήταν κάποτε τρεις  πολύ αγαπημένες  και δεμένες μεταξύ τους  αδελφές  . Η  Αρετή η μεγαλύτερη, η Ευδοκία  και η Ανθή η μικρότερη,  οι οποίες  ζούσαν σε ένα παραδεισένιο μέρος, στις χαμηλές πλαγιές του βουνού της Παναγίας  στο  όμορφο  Πανοχώρι της Στρογγυλής . <br />
Δίπλα στο σπίτι τους στεκόταν  ένας  τεράστιος πλάτανος  και ένα πολύ παλιό βαθύ πηγάδι  με πέτρινο θόλο ,η  μεταγενέστερη σαν όνομα Καναβιά , έτσι όπως την ονόμασαν αργότερα  οι Πανοχωρίτες  . Το δροσερό  νερό της  γάργαρο ,κρυστάλλινο και θεραπευτικό   πήγαζε  από το βουνό της  Παναγίας . Σ αυτό το ονειρεμένο μέρος , με πολλές ελιές ,πορτοκαλιές, λεμονιές ,κυπαρίσσια ,ρείκια, μυρτιές ,εκατοντάδες άλλα δένδρα ,θάμνους  και  λουλούδια που το καθένα μοσχομύριζε με το δικό του ιδιαίτερο και μαγικό τρόπο ,είχαν περάσει όλα τα χρόνια της  όμορφης  ζωής τους οι τρεις αδελφές . Εκεί  μεγάλωναν  αγαπημένα  και ευτυχισμένα πάντα μαζί   κάθε μέρα ,κάθε  γιορτή  του χωριού.<br />
 Δεν ήθελαν ποτέ να χωρίσουν άλλα και ποτέ να μην αποχωριστούν αυτή την  μοναδική  σε ομορφιά, ευλογημένη γη τους.<br />
<br />
 ~Γι α να εκπληρωθεί ο  πόθος της , η Αρετή προσευχήθηκε στον θεό να γίνει αθάνατη ,έτσι που να είναι πάντα εκεί σ αυτόν τον τόπο που τόσο αγάπησε και συνδέθηκε βαθειά .  <br />
Η  ευχή της όμως ερχόταν σε αντίθεση με τους φυσικούς νόμους ,άλλα ο θεός της έδωσε μια λύση . Για να πραγματοποιηθεί η ευχή της θα έπρεπε να μεταμορφωθεί σε ελιά . <br />
 Έτσι και έγινε  , μόνο που όταν μεταμορφώθηκε σε ελιά και εξαφανίστηκε από τις αδελφές της  ,αυτές απαρηγόρητες  γύριζαν βουνά και πεδιάδες  ψάχνοντας  την  μάταια. Μετά από μεγάλη  περιπλάνηση έχασαν κάθε ελπίδα , γι αυτό προσευχήθηκαν στον θεό να τις βοηθήσει να την βρουν.<br />
<br />
Ο  θεός  μετά από χρόνια, αποκάλυψε σ’ αυτές  ότι την είχε μεταμορφώσει σε ελιά και τους είπε ότι  αν ήθελαν να την ανταμώσουν, θα έπρεπε κι εκείνες να μεταμορφωθούν σε ελιές. Έτσι και έγινε ,σαν αιωνόβιες   ελιές  ,αιώνες  τώρα  κέρδισαν την Αθανασία<br />
 και την Αιωνιότητα που εύχονταν  στον αγαπημένο τους τόπο . Μόνο που η Ανθή και η Ευδοκία προτίμησαν να φυτρώνουν μαζί  στο Πανοχώρι  της  νιότης  τους ,δίπλα  στα Αλώνια έχοντας  κοντά και την Καναβιά με το δροσερό ,αστείρευτο νερό της . <br />
Η  Αρετή προτίμησε τον Κάμπο και το ίσωμα ίσως για χάρη της αγάπης  της  για έναν νέο  που είχε ερωτευτεί και που είχε γνωρίσει κάποτε στο ίδιο  σημείο .Μια ευκαιρία δόθηκε σε <br />
αυτές επιπλέον όμως από τον Θεό ,να ανταμώνουν μέσα από  την ανθρώπινη μορφή τους ξανά  σαν αδελφές  ,κάθε 21 του Δεκέμβρη τα μεσάνυχτα. Όπως οι αληθινές Νεράιδες του βουνού στα λευκά ντυμένες ,όταν  η νύχτα γίνεται η μεγαλύτερη του χρόνου .<br />
Κάθε χρόνο μια φορά από τότε, σαν νυχτερινές οπτασίες περιφέρονται  στο χωριό σε πολλές γωνίες του και χαίρονται την επιστροφή τους στη παλιά τους γειτονιά  και στα μονοπάτια της. Έτσι ζουν αιώνια ανάμεσα μας  αθάνατες,  όμορφες Νεραΐδες του Χειμώνα. Πολλοί χωριανοί όμως τις ταύτιζαν  με Στρίγκλες.  Κάποιοι τις έβλεπαν τη νύχτα και τρόμαζαν, διότι μόνο νύχτα τους επιτρεπόταν  να εμφανίζονται  οι απρόσκλητες εντυπωσιακά λευκοφόρες  νυχτερινές επισκέπτριες.<br />
Μετά μιας ώρας περίπου επίσκεψη τους  στο χωριό, ξαναγίνονται  ελιές  και επιστρέφει η κάθε μια στο σημείο της και περιμένει  πάλι με ανυπομονησία την επόμενη αντάμωση τους τον επόμενο χρόνο , κάθε 21 του Δεκέμβρη και η ιστορία συνεχίζεται γι αυτές με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο χρόνο. <br />
<br />
~Πάντα εκεί   περήφανες  σαν  αρχαίες Καρυάτιδες  αγέρωχες , ακόμη καρποφορούσες, αιώνες τώρα ,ανθεκτικές σε κάθε κτύπημα του χρόνου .Από  την μεταμόρφωση τους  σε ελιές τα πολύ παλιά χρόνια και μέχρι τώρα προσφέρουν ίσκιο ,δροσιά , προστασία στον άνθρωπο αλλά και σε χιλιάδες  μικρά ή μεγάλα ζώα  και πάνω απ όλα το αγνό πολύτιμο λάδι, τις ελιές τους  ,τους κλάδους τους  για  καυσόξυλα, ή  για στεφάνια σε  πολλές  αθλητικές ή χριστιανικές τελετές σε δεκάδες γενιές  του χωριού άλλα και του πλούσιου σε πολιτιστική ιστορία νησιού των Φαιάκων. Στέκονται  ακόμη εκεί αναλλοίωτες, ισχυρές ,ακλόνητες και στέλνουν τα δικά τους πάντα επίκαιρα μηνύματα. Θα παραμένουν πάντα για όλους  σύμβολα Ειρήνης ,Δύναμης ,Αντοχής και Αγάπης για την πατρίδα ,άλλα και Αιωνιότητας !!!<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2016</td><td valign=top></td></table><br />