καθρέφτες μου οι ουρανοί

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πλησιάζω,μα συνωστισμός σιωπής
δεν είμαι μόνος ανασαίνω
της γής σφιγμένη η καρδιά
χίλιες εικόνες στα σκαλιά
στον κόσμο ανεβαίνω
την ώρα τούτη της αιχμής

μακρύ σκληρό ταξίδι
δεν μου περνάει γνώμη γυρισμού
ανθρώπου έχω την όψη
δοκίμασά την κόψη
του άποχωρισμού
τώρα γυρεύω....κεραμίδι

έσκαψα το βαθύ χαντάκι
και βγήκα με σπονδές
γλυκό κρασί ψωμί και μέλι
ο πόθος μου κρατούσε το φραγγέλι
πνοές ζητώντας βολικές
να φτάσω στην Ιθάκη

ήρθα ξανά γιατί ; ποιος ρώτησε
το ρέμα, μ'έφερε το ρέμα
τη σάρκα μου αν θα βαστάξω
μέσα σε δάση δάφνες θα πετάξω
εντός μου σκίρτησε το αίμα
και τα φτερά μου πότισε

νά το παιδί τον άντρα τη ζωή
σα χάμολούλουδα π'ανοίγουν
μαζί ακόμη μιάν ημέρα
στο φώς και στόν αγέρα
στ'ανάστημά μου όλοι να σμίγουν
καθρέφτες μου οι ουρανοί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-02-2016