Το δάκρυ του κλόουν

Δημιουργός: Χαρίσης Δημήτριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρίζω σπίτι και σαν άναψα το φως
βλέπω τα πράγματα στο πάτωμα ριγμένα .
Με τα πορτρέτα σου στον τοίχο χαραγμένα
Πρέπει να μάθω να αντέχω μοναχός .

Έπρεπε πάντα να φροντίζω να γελάς
σαν καραγκιόζης που δεν έπρεπε να κλαίει .
Ήθελα να 'ξερα την τρέλα σου αν πουλάς
η αν αφήνεις τον εαυτό σου να σε καίει .

Λόγια μου είπες που με πόνεσαν βαθιά
που την ψυχή μου έχουν πλέον πια ματώσει .
Ίσως θα πρέπει να σου πω κι εγώ άντε γεια
κι έτσι το δάκρυ από τον κλόουν να στεγνώσει .

Πέρασε ο χρόνος , ο καλύτερος γιατρός
μα στην δική μου πόρτα ξέχασε να έρθει .
Μάλλον νομίζω πως δεν ήμουν τυχερός
Θεέ μου βοήθα το μυαλό μου να συνέλθει .

Τώρα μονάχος ψάχνω μήπως και με βρω
σε κάποια άκρη του μυαλού μου σκοτωμένο.
Σβήνω την στάχτη της καρδιάς μου με νερό
Και τα σημάδια σου σε αυτήν θα υπομένω .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2016