Ο Πόνος μου

Δημιουργός: Φουλίτσα, Σοφία

Αφιερωμένο σε εσένα που με πόνεσες τόσο και έτσι με έκανες να σ'αγαπώ περισσότερο αλλά και σε εσένα που με έφερες στη ζωή και μου έφυγες νωρίς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο χείμαρρος που έχω στο κεφάλι μου
ξεχύνεται σιγά σιγά..
Τι εντύπωση μου κάνει,
ότι και να συμβεί,
ακόμα και όταν νιώθεις ότι η καρδιά σου ξεριζώνεται από το στήθος,
ναι ακόμα και τότε η έμπνευση θα έρθει!


Και τώρα ξέρω γιατί!
Γιατί οι άνθρωποι μου είναι η έμπνευσή μου!
Και ακόμα και όταν φεύγουν
ακόμα και τότε είναι δικοί μου!
Και όπως δε χάνονται αυτοί
δε χάνεται και η αίσθησή τους
δε χάνεται το κάθετι δικό τους που μου δίνει δύναμη
και γιατί όχι, μου δίνει και την έμπνευση!


Θρηνείς για όσους χάνονται
Θρηνείς για όσα χάνονται ή έστω αλλάζουν
Θρηνείς γιατί πρέπει να το κάνεις και αυτό!
Δεν έχω διάθεση,
δε θέλω να μιλήσω, να γελάσω να γράψω.
Θέλω μόνο να θυμάμαι!
Θυμάμαι και όλα αυτά που μου έρχονται στο μυαλό
σα να ξεσκίζουν τα σωθικά μου!
Μα θέλω να τα θυμάμαι.....

Τον πόνο δεν τον διώχνεις,
πρέπει να τον νιώθεις και αυτόν...
Γιατί αλλιώς δε θα λέγεσαι άνθρωπος...
Και τόσο καιρό που πονάω
που δε σηκώνω το κεφάλι
μη νομίζετε ότι με κέρδισε η θλίψη!
Απλά τη ζω!
Μαζεύω τις αναμνήσεις που με πονούν και φτιάχνω παραμύθια,
φτιάχνω ποιήματα,
φτιάχνω εικόνες!

Γιατί έτσι είναι η αγάπη ξέρετε!
Η αγάπη πονάει!
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
σε πονάει!
Και εγώ επιλέγω να ζήσω με αγάπη!
Επιλέγω να πονάω!
Επιλέγω να είμαι ζωντανή!
Άργησα να σηκώσω το κεφάλι μου
όλα ήταν δύσκολα.....
Όμως είμαι εδώ
και έχω εσένα στο πλευρό μου!
και έχω και εσένα και εσένα και εσένα!
Το κεφάλι ψηλά
και από εδώ και πέρα θα πονάμε παρέα!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-03-2016