δειλιάζω

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όπως λάμπουνε στον ήλιο τ' άσπρα βότσαλα
καθώς η αρμύρα γλείφει τα κελύφη τους
έτσι να 'λαμπαν εντός μου πως θα το θελα!
οι ψυχές μου αποβάλλοντας τη λήθη τους

Όπως δέχομαι τις νύχτες ύπνο ακάματο
και πετώ μαζί του αφήνοντας την ύλη μου
να δεχόμουνα τον πόνο και το θάνατο
από αλλοτινές ζωές σαν να 'ταν φίλοι μου

μα δειλιάζω σ' ένα σώμα μέσα άνευρο
κι η ζωή αντίπαλος πάνω απ' τα μέτρα μου
και φοβάμαι αφού στοχεύω στόχο άκεντρο
πάνω μου να μην αδειάσω τη φαρέτρα μου

Κι αφού δεν μπορώ να αγγίξω τα ' αετώματα
τα μαρμάρινα κυμάτια τ' ακύμαντα
θα αφήσω τις φτερούγες μου στα χώματα
θα λουφάξω πάλι στα μικρά, στ' ασήμαντα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2006