Με της ψυχης το μαντολινο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημερα φιλαρακια......σημερα παλι ταξιδευω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με της ψυχης το μαντολινο
κρινο ολολευκο,α σπρο κρινο
να βγω και να σας τραγουδησω
κι οτι πονα να το αφησω

Να δω τη πουλια, το φεγγαρι
να ταξιδεψω προς τον Αρη
χρωμα να βαλω στα ονειρα μου
τις νοτες να` χω συντροφια μου

Φτερα να βγαλω να πεταξω
την ευτυχια να τη ψαξω
να τη κρατω στα δυο μου χερια
και να πετω, ψηλα στ` αστερια

Τη θαλασσα να τριγυρισω
Μαη να βρω για να τριγησω
και στα πελαγη τα γαλαζια
να κολυμπω, γυμνη τα βραδυα

Να εξαγνιστω, να υψωθω
και να μιλησω στο Θεο
για τουτη γη που` ναι καζανι
κι ουτε πουλακι δεν εφανει

Μικρο, μικρο περιστερακι
να δει και με το σπουργιτακι
και να μου πει να μη πονω
να βλεπω μονο ουρανο

Γιατι η γη, δεν εχει μουσικες
εχει βασανα, πληγες
και μενα` νε ποναει η καρδια μου
κοιτωντας τα ανθρωπινα μου

Βολοδερνω, δεν αντεχω
μια σκεψη μονο εχω
θελω να δω μια Κυριακη
να γινεται ολη η γη

Να μη πονω να ανασανω
μια μελωδια σ` ενα πιανο
να την αρχισω, δια παντος
να με ακουει ο Θεος

Αδικα, να τα διορθωσει
μια ελπιδα να μου δωσει
με της ψυχης το μαντολινο
να` μαι λευκο, καθαριο, κρινο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2016