~* Αόρατοι αναστεναγμοί *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Φλόγα φωτός, στα ορατά και γαληνεύει ο κόσμος στης ποίησης το γέμισμα, που ήρθες σαν ανάσα κι ανοίγει βήμα η Άνοιξη, στο ψυχανέμισμα σου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


. . . *~* Αόρατοι αναστεναγμοί *~*
Όσο και αν η λογική, στερέψει το μελάνι,
θ' ανοίξω φλέβα στη καρδιά, το αίμα μου να στάξει,
να γράψω για τα μάτια σου,
που μπήκαν στ' όνειρο μου
και κοκκινίζει ο ουρανός, στις άναρχες μου σκέψεις,
στο τρίγωνο της εκβολής, στο δέλτα των συνόρων,
στων αστεριών τα μυστικά,
στου φεγγαριού το πλάνο.
Φλόγα φωτός, στα ορατά και γαληνεύει ο κόσμος
στης ποίησης το γέμισμα, που ήρθες σαν ανάσα
κι ανοίγει βήμα η Άνοιξη,
στο ψυχανέμισμα σου !
Αόρατοι αναστεναγμοί, σ' ανέμους ταξιδιώτες,
των κάστρων γνώστες και φρουροί,
ερωτοπόροι, ιππότες !
Όπου φυσούν τα κύματα κι η θάλασσα βουρκώνει,
μετέωρα κι ανέλπιστα, στους ήχους της ματιάς σου,
τα βλέφαρα σου η προσμονή,
στης έλευσης τη φλόγα κι αναστενάζει το βιολί,
του δάσους ανεμώνη ...
Παίζουν τα ματοτσίνορα, σαξόφωνο και ντέφι
μ' ένα χορό μαγευτικό, στης έλξης τον κυκλώνα,
που 'χουν στα στήθη νόημα, τα αισθηματικά μου
στον πυρετό της λογικής, άναρχος θα 'μαι πάντα.
. . . . . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2016