Σαν όμηρος

Δημιουργός: chriskout, Χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω ακόμα στο μυαλό, τη γεύση του φιλιού στο στόμα
που μου ΄δωσες στα ξαφνικά και με ΄χεις κάνει λιώμα
από τότε στα δίχτυα των ματιών σου έχω πιαστεί
και μόνο πόθο αισθάνομαι στην καρδιά και στο κορμί

υπόσχεση μου έδωσες πως θα ΄ρθεις εδώ μαζί μου
και γω ο χαζός σε πίστεψα πως είσαι η καλή μου
μα όσο η νύχτα προχωρά και η μέρα πια χαράζει
κάτι μέσα σου ξυπνά και τον καιρό αλλάζει

τα βράδια αξημέρωτα και οι μέρες στατικές
χωρίς εσένα π΄αγαπώ, αφόρητες στιγμές
η φύση γύρω άνθισε, ήρθε το καλοκαίρι
μα εσύ ακόμα να φανείς να μου κρατάς το χέρι

όσες φορές σου ζήτησα να μου πεις μια λέξη
περίμενε μου λες, κάποια στιγμή θα βρέξει
τον άλλο μήνα θα με δεις, που ΄χει και φεγγάρι
και γω σαν χάνος πιάστηκα σ΄αυτό το παραγάδι

ώρες ώρες θέλω να σε χαστουκίσω
που μ΄έκανες τόσο πολύ να σ΄αγαπήσω
πέταξες στη λίμνη μου μια πέτρα
και σήκωσες τα κύματα ίσα με δέκα μέτρα

της καρδιάς σου όμηρος να ζήσω δεν αντέχω
έχω ευαίσθητη καρδιά που θέλω να προσέχω
ζητιάνος του φιλιού σου δεν θέλω πια να είμαι
θα πάρω πλοίο για να φύγω και συ αν θέλεις μείνε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2016