~* Άρωμα της βανίλιας *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Για να θωρώ σαι φλόγα μου κι ανοίγουν τα φτερά μου, να ακουμπώ το βλέμμα σου, τον τρυφερό σου κόρφο, τον φιλντισένιο σου λαιμό, του πόθου μου αγρίμι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. *~* Άρωμα της βανίλιας *~*
Θα 'ρθω κοντά σου να σου πω δυο λόγια ιδρωμένα,
που νιώθω σαν αυγερινός κι η πούλια αναστενάζει,
να σ' αγκαλιάσω αστέρι μου, σαν τον τρελό κομήτη,
που φλέγεται στον ουρανό
για τα δικά σου μάτια !
Κι έτσι πετώ σαν τον αετό, στη κορυφή της Δίρφυς,
σε τρίκορφο κρησφύγετο
σ' έρημο καραούλι ...
Για να θωρώ σαι φλόγα μου
κι ανοίγουν τα φτερά μου,
να ακουμπώ το βλέμμα σου
τον τρυφερό σου κόρφο,
τον φιλντισένιο σου λαιμό
του πόθου μου αγρίμι !
Σύννεφο θα 'ρθω αλήτικο,
βροχή και να σε λούσω,
ω, υγρασία μου τρελή "άρωμα της βανίλιας".
Ταξιδευτής και άναρχος
βελούδα να σου στρώσω,
κόκκινα ροδοπέταλα, να ρίχνω στο κορμί σου
ν' ανοίγουν τα ροδόφυλλα
στα αετώματα σου !
Τα σπλάχνα να 'χουν τη φωτιά
δοσμένος στην αλμύρα
θάλασσα, φλόγα θηλυκιά,
στον έρωτα λουσμένος
μέσα στο κύμα σου βαθιά
βράχος πυρακτωμένος !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2016