Κατακλυσμος

Δημιουργός: stixer-man

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι η καρδιά μου φοβάται τη δυνατή τη βροχή
η μικρή μου αγάπη κοιμάται δίπλα σε νέα ψυχή
είχαμε πει πως θα μαστε εμείς για πάντα μαζί
μα τελικά ήταν λόγια που δεν είχαν ισχύ


Πως να συνεχίσω πως
πως να παλέψω πως
απ τα υγρά μου τα μάτια θα γίνει ένας κατακλυσμός
να πνίξει με ζήλεια και πόνο τώρα όλη τη γη
να χαθούμε μαζί εγώ κι εκείνη σε μια άλλη ζωή
της είχα πει αν μου φύγει ποτε δεν θα το δεχτώ
με του χωρισμού τους στρατιώτες θα έχω κόντρα καιρό
κι αν αυτοί με νικήσουν ας μου κάψουν το κορμί
η δίκη μου η καρδιά θα αγαπάει κι ας είναι νεκρή

Όσο η νύχτα περνάει όσο την νιώθω μακριά
γεμίζω παρηγοριάς ποτήρια με ποτά δυνατά
μα τι να σου κάνει μια ουσία ετσι απλά δεν μπορεί
να πνίξει μέσα στη σύσταση της τη δίκη της μορφή


Πως να συνεχίσω πως
πως να παλέψω πως
απ τα υγρά μου τα μάτια θα γίνει ένας κατακλυσμός
να πνίξει με ζήλεια και πόνο τώρα όλη τη γη
να χαθούμε μαζί εγώ κι εκείνη σε μια άλλη ζωή
της είχα πει αν μου φύγει ποτε δεν θα το δεχτώ
με του χωρισμού τους στρατιώτες θα έχω κόντρα καιρό
κι αν αυτοί με νικήσουν ας μου κάψουν το κορμί
η δίκη μου η καρδιά θα αγαπάει κι ας είναι νεκρή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2016