~* Γυνή και πυρ αιώνιο *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Βγαίνω απ' τα νερά σου και χάνετε ο ήλιος, τρίζουν τα βότσαλα σου, στον κόλπο σου να μπω, με θέλεις, να σε θέλω και να σε λαχταρώ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. . *~* Γυνή και πυρ αιώνιο *~*
Στη λάμψη σου κατάνυξη και γονατίζουν τ' άστρα
έξαρση σκέψης μάτια φλογερά
με λέξεις, ερωτικά πλεγμένες
που αμεί τι άλλο? Μια καυτή αγκαλιά.
Ακροβάτης του στίχου αυτοπαθής
ζωογόνα αισθήματα ...
που αλλού να σταθείς ?
Τη δική σου αχτίδα, τη βάφτισα ελπίδα
στης θάλασσας τη φλόγα, μαζί να βαφτιστώ
λαμπύρισε το κύμα, μέσα στην αγκαλιά σου
κι ένιωσα τη φωτιά σου,
να εξιλεωθώ …
Δελφίνι που σαλεύω, το βάθος σου γυρεύω
ν' ακούσεις στη καρδιά μου, ερωτικό σκοπό
τρέμουν τα κύματα σου, τα ματοτσίνορα σου
κι όλο στριφογυρίζω,
μέσα σου να βρεθώ …
Βγαίνω απ' τα νερά σου και χάνετε ο ήλιος
τρίζουν τα βότσαλα σου,
στον κόλπο σου να μπω
με θέλεις, να σε θέλω και να σε λαχταρώ!
"Γυνή και πυρ αιώνιο",
υγρό και φλογερό
και ενεργό ηφαίστειο, να ξανά γεννηθώ!
. . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2016