Όση αγάπησα ζωή

Δημιουργός: anthrakoryxos

Θα ξαποστάσουμε κάποτε, μέσα στο αναλλοίωτο βλέμμα του χρόνου..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][color=black][font=georgia]
Σκορπάς και ξένος τόπος η καρδιά
Ψεύτικοι δρόμοι σιγουριά για να χαθείς
Χάρτινη πόλη ξεχασμένη στη φωτιά
Σκέψεις πουλιά και σε ποιό πέταγμα θα ‘ρθεις

Που ‘χεις για μάτια ουρανό συννεφιασμένο
Και για χαμόγελο μια κόκκινη πληγή
Κι έχεις εμένα που ακόμα περιμένω
Με άδειο πρόσωπο και δίψα για κορμί

Σκορπάς κι η μοναξιά για αγκαλιά
Την απουσία δεν την ξέκανε το δάκρυ
Σταυροί τα βήματα καινούρια και παλιά
Ίδιος ο δρόμος, ο Ιούδας κι η αγάπη

Όση αγάπησα ζωή στα χέρια σου νεράκι
Σαν άγγιγμα να χάνεται στο λατρεμένο χέρι
Ο κάθε χρόνος μια κραυγή σταγόνα και φαρμάκι
Και κάθε μνήμη δικαστής τον ένοχο που ξέρει




[/B][/align]
[/color][/font][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2017