Η φύση μας

Δημιουργός: anthrakoryxos

Κι ακόμη γράφω συνθήματα, στους τοίχους τ' ουρανού. Εσύ, ποτέ ψηλά δεν κοίταξες..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][color=black][font=georgia]
Σε στιγμές ευτυχίας και άγνοιας
Ημερώνει η σκέψη κι απλώνει
Το σεντόνι του νου, τα ναυάγια
Και σκεπάζει τη σκέψη τη μόνη

Αχ και να ‘ταν η φύση μας χιόνι
Με τον ήλιο στον κόσμο να στάξει
Και στις ρίζες της γης να στεγνώνει
Σ’ ότι πια δεν μπορεί να πετάξει

Ουρανός ξεθωριάζει απ’ τα χρώματα
Μοιάζει ο φόβος ψυχές να ζυγώνει
Να κρατάς για το δρόμο κουράγια
Όπου λύπη, αγκαλιά να φυτρώνει

Αχ και να ‘ταν η φύση μας δάκρυ
Με έναν πόνο στον κόσμο να στάξει
Στων ματιών σου να φτάσει την άκρη
Αφού πια δεν μπορεί να πετάξει


[/B][/align]
[/color][/font][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2017