Δεν είχε ο Παντοκράτωρας

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Πρωτομαγιά φιλαράκια, δεν γράφω κατι ευχάριστο απόψε, μου βγήκε διαβάζοντας με θλίψη...αριθμούς...που είναι ζωές, ζωές που μόνο θλίψη και πόνο κουβαλούν στις ψυχές τους για το ξερίζωμα απ` τη γή τους και το αίμα των αθώων που κύλησε και θα κυλάει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν χτυπούν τα σήμαντρα
η σκέψη ταξιδεύει
για των αθώων μνήματα
μια λύτρωση γυρεύει

Όταν σωπαίνουν οι Θεοί
και τ` άδικο δικάζει
κι που περσεύουν στεναγμοί
μια μάνα αναστενάζει

Στα πέρατα των ουρανών
κει που οι πληγές ανοίγουν
και το ψωμί των νηστικών
με θλίψη, το τυλίγουν

Κει που εσχίσθει η καρδιά
πικρό τρέχει το δάκρυ
δεν ειν η θάλασσα πλατιά
και το φεγγάρι εχάθει

Όταν καμπάνες αντηχούν
κανείς, που δε γιορτάζει
μόνο οι ψυχές αναζητούν
κόρφο, που να θηλάζει

Κει που στερέψαν οι πηγές
μ` αίμα εποτίσθει το χώμα
δεν ακούγονται οι κραυγές
που βγαίνουν απ` το στόμα

Τα περιστέρια, δε θα`ρθούν
ξεχάσανε τους τόπους
δεν αντέχουν να θωρούν
μες στη φωτιά ανθρώπους

Δε βασιλεύει το φιλί
μόν βάρβαρων κανόνια
έγινε ο άνθρωπος πουλί
με τσακισμένα κλώνια

Διαβάτης, που ζητά νερό
δίψα του καίει τα στήθια
η γη στολίστει μισεμό
νεκρά, είν τα παραμύθια

Βγήκαν αστέρια σκοτεινά
θαρρείς κι αυτά πως κλαίνε
για των θνητών τ` ανθρωπινά
σαν πυροστιές που καίνε

Μες στους μπαξέδες κατοικούν
τσακάλια, ένα κοπάδι
αίμα, παιδιών να το ζητούν
κι ούτε θεού σημάδι

Δεν είχε ο Παντοκράτωρας
στα χέρια, να το δώσει
τ` αργύρια, ο Αυτοκράτωρας
η αγάπη! έχει τελειώσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2017