Διάγγελμα του Νέτα- σκέτα

Δημιουργός: Νέτα-σκέτα

Δεν θέλω ου.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Επειδή δεν θέλω να παίξω το παιχνίδι του μπούφου[ γρήγορα θα μπει σε κλουβί] σταματώ
τα πορτρέτα κάπου εδώ. Σας αφήνω παρακαταθήκη τα ποιήματα και τα διάφορα σχόλια μου.
Αν ζούσε ο Ελύτης σήμερα εκεί που έγραφε μελετάτε Σολωμό και Παπαδιαμάντη κάπου
θα ανέφερε και το όνομά μου.΄[δεν πιστεύω να έχουμε εγκεφαλικά].
Δεν φεύγω πικραμένος[ άλλωστε ποτέ δεν ένιωσα όμορφα εδώ μέσα],ούτε κρατώ καμιά κακία
σε κανένα.Ο καθένας έγραφε ανάλογα με το μυαλό που κουβαλάει.Δυστυχώς στη ζωή είναι λίγοι οι άνθρωποι
που έχουν ποιότητα σκέψης, ήθος και όραμα.Η πλειοψηφία είναι ένα θολό ποτάμι ,που κυλά
όπου υπάρχει ρέμα.Αυτή η σιωπηλή πλειοψηφία που άγεται και φέρεται από διεφθαρμένους
και αρριβίστες πολιτικούς και κυβερνώντες.Η εύθύνη της για την κατάντια του τόπου
είναι μεγάλη. Καθαρείστε το μυαλό σας από ταμπού και προκαταλήψεις και αρρωστημένες
καχυποψίες.Μάθετε να τολμάτε, μάθετε να σκέπτεστε. Ο Ευρυπίδης είχε πει,οδηγείσαι
στην αλήθεια με γνώμονα, την απλή λογική.Απαλλαγείτε από το αρρωστημένο πάθος
του συμφεροντολογισμού και των δημοσίων ψευδοσχέσεων.Ο φίλος όλων δεν είναι φίλος κανενός.
Είναι πιο χρήσιμος ο εχθρός που σου λέει την αλήθεια από τον φίλο που σου λέει ψέματα.
Φεύγω περήφανος και με ήσυχη τη συνείδησή μου.Έγραφα πάντα αυτά που ένιωθα και δεν υποκρίθηκα
ποτέ.Το ξέρω πως ήμουν πολλές φορές οξύς και εριστικός. Χρειάζονται και αυτοί για να
ταρακουνούν συνειδήσεις και νοοτροπίες.Εγώ το βοτσαλάκι μου στη λίμνη το έριξα
και το ρίχνω ,για να ταρακουνηθούν τα νερά.Πάντα οι πρωτοπόροι σε κάτι, λοιδωρούνται
μέχρι να δικαιωθούν.Σαν άνθρωπος ,κάνω πράξη τα λόγια του μεγάλου Καζαντζάκη.
Νιώθω υπεύθυνος για την πορεία όλου του κόσμου.
Μη ξεχνάτε πως από μία σπίθα μπορεί να ανάψει φωτιά.Ελπίζω να μην επανέλθω
και φανώ για άλλη μια φορά ανακόλουθος και εξαγριώσω τον αγαπημένο ΑΗΧΟ.
Για αυτό θα μπω στην Ιθάκη για αποτοξίνωση και ελπίζω να τα καταφέρω να βγω υγιής.
Με λένε Νίκο και είμαι καλά. Βέβαια κάποιες παρεμβάσεις με τη μορφή σχολίων θα
τις κάνω που και που..
Σας αποχαιρετώ με ένα πρόσφατο ποίημα μου που το έγραψα βλέποντας καθημερινά αυτές
τις εικόνες μπροστά μου.

Αγριοβαλανιδιές και πουρνάρια
χαρουπιές και κυπαρίσσια
αγκαλιάζουν μπρος την ματιά μου.
Κοτσύφια και κίσσες με σύντομες κραυγές
και ξαφνικά πετάγματα, σπάνε τη σιωπή.
Τα γεράκια από τα ξημερώματα
γαζώνουν το μπλε του ουρανού.
Τα κοράκια με το ρυθμικό κρα-κρα
πιτσιλίζουν με μαύρες σκιες τον ορίζοντα.
Μια πανδαισία ομορφιάς που μεταλαμβάνω
γουλιά- γουλιά καθημερινά, στο ιερό της φύσης.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2017