Και η νύχτα συναινεί να μου δωθεί

Δημιουργός: kin, Γιωργος

"Λοιπόν φίλε μου,
η που έχω βρει το νόημα της ζωής,
η που έχω ξεφύγει εντελώς."...Μην τολμησει να το σχολιασει κανεις..το ερωτημα ειναι καθαρα ρητορικο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λοιπόν φίλε μου,
η που έχω βρει το νόημα της ζωής,
η που έχω ξεφύγει εντελώς.

Για χθες βράδυ μιλάω.
Κάποια στιγμή, δεν άντεξα άλλο,
κοιτάω τα τέσσερα ντουβάρια,
τους χαρίζω ένα “άι σιχτίρ”,
και χάνομαι στην νύχτα.

Λίγα λεπτά αργότερα,
μια σύντομη στάση στου Θανάση,
δυο σουβλάκια και τρεις μπύρες,
(εφόδια κατά τις μοναξιάς.)
και κατόπιν πρόσω ολοταχώς για παραλία

Τι να σου λέω τώρα.
φτάνω, παίρνω τα εφόδια παραμάσχαλα,
και πάω καρφί και κωλοκάθομαι, εκεί που σκάει το κύμα.
Μη βραχώ?
Χα...
Ο μισός μέσα στο νερό,
κι ο άλλος μισός,
απλωμένος πάνω στα βότσαλα...

Στο χέρι η μπύρα,
στον ουρανό τ' αστέρια,
και κάπου κει πέρα χαμηλά,
ένα τεράστιο μισό φεγγάρι,
να κρέμεται...
σα δεν ντρέπεται...

Κι έπειτα έφτασε του γυρισμού η ώρα,
μα κάτι με κρατούσε
σαν να με γράπωσε η νυχτιά
σαν να με πλάνεψε το κύμα.
Ίσως να 'ταν τα βήματα τα αργά,
ίσως και δυο βρεγμένες σκέψεις...

“Ρε άι σιχτίρ, εγώ θα κοιμηθώ εδώ απόψε”

Και η νύχτα συναινεί να μου δωθεί,
με τα βότσαλα, αγκαλιά για το κορμί,
και δυο χάδια από το κύμα που θα 'ρθει...
Και ως είθισται, πριν καν λαλήσει τρεις,
εγώ την απάτησα, με μια ανατολή θαλασσινή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2006