Άνιση η μάχη στην αγάπη

Δημιουργός: Evita[Iris], εVα

...κι νίκησα εγώ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βρεθήκαμε μπροστά σ' ένα γκρεμό
κοιταχτήκαμε στα μάτια και οι δυο
δεν μπορείς να αποφασίσεις αν θες να μείνεις
έμεινες μόνος φιλιά και αγκαλιές να συγκρίνεις

Στα μάτια σου ο ουρανός είναι σκοτεινός
επισκέπτης στην καρδιά σου ο αυγερινός
ψάχνω να βρω ένα σου σημάδι
που να δείχνει ότι σώζεται η δική μας αγάπη

η θάλασσα γαλάζια, σαν τα κύματα του μυαλού σου
κι ο ουρανός μουντός, σαν τα μονοπάτια του εγωισμού σου
έπαιξες κι έχασες, μα δεν μπορείς να το παραδεχτείς
ό,τι δεν αναιρείται τώρα πια ν' αλλάξεις προσπαθείς

το φεγγάρι μοιάζει εμένα να παρηγορεί
σκοτάδι τύλιξε τη δική μου γη
τη γη των χειλιών μου, τ' άστρα των ματιών μου
σβήσανε για πάντα οι ουρανοί των σκέψεών μου

βουλιάζει ο ήλιος στη θάλασσα κι εγώ κάθομαι μόνη
έπαιξα με το πιο δυνατό μου πιόνι
σε μια μάχη που άνιση με έβγαλε νικήτρια τώρα πια
μα έχασα ό,τι αγαπούσα, οριστικά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2006